Diana en Wout - USA 2012

 

Maandag 25 juni 2012:

Diana heeft afgelopen weekend een kleine compact camera erbij gekocht. Niet omdat ze ontevreden was over haar spiegelreflexcamera, maar dat ding is zo zwaar als je ergens een stuk wilt gaan lopen. En omdat de conditie slecht is, zal lopen toch de voorkeur moeten krijgen boven fotograferen met de slr. Dus er is een kleine Samsung bij met gps en wifi. 

Op maandag waren Diana en Wout niet aan het werk en besloten de reisboekencollectie uit te breiden bij reisboekenwinkel De Noorderzon in Arnhem. Eerst een broodje Subway eten natuurlijk om alvast het Amerikaanse reisgevoel te krijgen en op naar de winkel. Er zijn weer wat mooie exemplaren bij gekomen, waaronder een boek over vulkanen in de nationale parken van Amerika. En laat Yellowstone nu één grote vulkaan zijn.

Op de terugweg reden we langs de plaats Oosterbeek. In dit plaatsje ligt ook het Airborne War Cemetery, een militaire begraafplaats. Hier liggen 1754 soldaten, piloten en mariniers begraven die in de periode september 1944 tot april 1945 zijn gesneuveld. De meeste van deze mensen zijn omgekomen in de omgeving van Arnhem tijdens de Slag om Arnhem. Dit was een onderdeel van Operatie Market Garden in september 1944. Van de 1754 graven zijn er 1678 van Britse, 8 van Nederlandse en 73 van Poolse soldaten. (Overigens maakt de optelsom 1759 graven ... rekenfout op Wikipedia of liggen er meerdere mensen in één graf?)

Het zijn dus geen Amerikaanse soldaten. De begraafplaats van deze soldaten kun je vinden in Margraten, 6 km ten oosten van Maastricht in Limburg. Deze begraafplaats telt maar liefst 8.301 graven. Hier liggen overigens 8.302 soldaten begraven, dus wel twee onbekende soldaten in één graf. De Amerikaanse graven hebben echt een kruis, de begraafplaats in Oosterbeek kent grafstenen.

Op de begraafplaats in Oosterbeek hebben we foto's gemaakt met de Samsung. Deze vind je hieronder:

 

 

 

 

 

 

Juni

 

Zondag 17 juni 2012: 

Dit jaar hadden we de vaderdagen verdeeld over het weekend, zodat we ook nog wat tijd over hielden om erop uit te gaan. En dat uitje vond plaats naar de Botanische Tuinen van Utrecht (universiteitstuinen). Deze tuinen liggen net voorbij Utrecht, wanneer je de A28 richting Amersfoort gaat. Vlak bij het UMC (ziekenhuis).

Je kunt er een leuk rondje maken. Wij waren er vanaf 12 uur tot zo'n uur of half 4. 

Hieronder staat de plattegrond van de tuinen:

Zoals je ziet zijn er allerlei soorten tuinen, bijvoorbeeld thematuinen, systeemtuinen, een grote rotstuin, kassen. Er was ook nog een foto-expositie van twee fotografen. Die hingen op groot zeildoek in één van de tuinen met zo'n 50 foto's. Lijkt me stoer om zo groot te hangen. De foto's waren op zich best mooi, al hadden zowel Diana als Wout het idee van "ach, dat kunnen wij beter". Hahaha ...

Goed, zo gezegd, zo gedaan? Nee hoor, even geen landschapsfoto's. Wel de foto's van de tuin hieronder.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zondag 10 en donderdag 14 juni 2012:

In de maand juni is er weinig gebeurd op het gebied van voorbereidingen of fotografie. Althans op het gebied van landschapsfotografie dan. Het weer zat ook vaak niet mee, dus in de spaarzame keren in het weekend dat het mooi weer was ... tja, dan kon je ook niet ver op stap gaan. Zelfs de workshop klaprozenfotografie met Johan v.d. Watering in Oosterhout ging niet door wegens de vele regenval op woensdag 6 juni. 

Maar soms hoef je ook niet al te ver weg. Zo vonden Wout en Diana bij toeval vlak bij huis ook een mooi klaprozenveldje nadat ze een ijsje bij de McDonalds hadden gehaald. En ze had haar camera bij zich, dus plaatjes schieten maar. En later die week is ze met Willy nog eens terug gegaan. Okay, Willy vond het er niet fris ruiken, vermoedelijk vanwege de nabijgelegen vuilstort, maar goed .... niets weerhield Diana (en later ook Willy) ervan om zich tussen de klaprozen te laten neerploffen. 

Diana vond het gelijk wel heel jammer dat de workshop niet was doorgegaan, want jeetje ... wat is dat rood lastig fotograferen zeg. Zowel op zondag met Wout als op donderdag met Willy (even 's avonds naar het veldje gegaan) kostte het moeite om het rood van de klaprozen er mooi op te krijgen. En het waaide ook nog best wel hard, dus had je net een mooie compositie in beeld ... weg voordat je geklikt had. 

Nou ja, mochten we in Amerika straks rode bloempjes tegen komen, dan hebben we in ieder geval geoefend op de kleur. En alvast op kruipende insecten, al is het beestje in deze foto's natuurlijk niet eng te noemen. Die in Amerika komen veel dichter bij die classificatie (ze zijn vaak ook groter).

Hieronder de foto's: