Wo 05-09-2012

 

Zoals we gisteren al schreven stond op nummer 1 van de prio-lijst de Grand Prismatic Spring. We hadden hier thuis al foto’s van gezien en deze is gewoon prachtig. We reden er ’s ochtends dan ook direct naar toe. Het was een koude ochtend en had wederom gevroren (-2,2 graden Celcius). De stoom over het park bleef als een soort mist hangen.

Overigens zagen we onderweg twee campers met een Nederlands kenteken. We weten dat verschepen van campers alleen financieel aantrekkelijk is als je heel lang in Amerika gaat toeren. Anders kun je beter huren. Wout heeft er nog een foto van gemaakt (de twee beige-achtige campers op de parkeerplaats bij Grand Prismatic).

Eenmaal bij de Grand Prismatic Spring bleef ook hier de stoom als een dikke mist hangen boven de geisers. We hebben nog een half uurtje op een bankje gezeten om te kijken of de zon aan kracht ging winnen en de temperatuur iets omhoog zou brengen, maar dat gebeurde nauwelijks. Dus hebben we de Grand Prismatic Spring maar verlaten omdat het zo toch niet ging lukken met de foto’s en zijn verder gegaan.

Nu had ik thuis in een boekje gelezen hoe je deze prachtige plek van bovenaf kon fotograferen en dat wilden we ook wel eens proberen. Je moest hiervoor naar de trailhead van Fairy Falls rijden, een stuk trail lopen (ca. 1 mijl) omhoog gaan klimmen. Zo gezegd, zo gedaan.

Haha, ja, we reden naar de trailhead. Dat lukte. We hebben dat stuk gelopen. Dat lukte ook, zij het met moeite wat mij betreft. Het was niet mijn meest energierijke dag, oftewel bij het opstaan was ik al moe. Toen kwamen we bij het stuk waar je moest klimmen. Er kwamen net twee anderen de heuvel af. Deze personen zagen er fit en atletisch uit en die gaven al aan dat het moeilijk was. Nu stond er toevallig ook net een ander stel (gepensioneerd), waarvan de man ook naar boven wilde en de vrouw aangaf dat zij dit niet ging halen. Dus riep ik gelijk: “Wout, gaan jullie samen, dan blijf ik hier met haar wachten”. En dat gebeurde. De vrouw, Jane, en ik liepen een stuk verder over de trail. Wout en de man, Charlie, gingen omhoog.

Wout gaf naderhand aan dat het klimmen best lastig was. Je gleed namelijk vaak weg over losliggende stenen. Gelukkig kon je je wel aan losliggende boomstammen vastgrijpen om te blijven staan. Eenmaal boven was het prachtig. Tenminste … als ik de foto’s kan beoordelen. En zelfs Wout zei dat het mooi was. Nou, als Wout zegt dat het mooi is, dan is het mooi. Anders zegt hij “Ach, we zijn er toch lekker uit”. Het dalen was lastiger, gaf Wout naderhand aan. Gelukkig is hij heelhuids beneden gekomen.

Toen we de trail weer teruggelopen hadden, was het inmiddels 12.45 uur, dus tijd voor lunch. Op naar de Old Faithful Inn dus voor onze burger met friet. Ik had dit keer een zalmburger, die vrij aardig smaakte.

Daarna wisten we het even niet meer. Het park is groot genoeg om er weken door te brengen en alle plekken te verkennen, maar we hadden nog maar één middag en ik was moe. Eerst dachten we er over om naar de cabin te rijden, zodat ik wat kon slapen. Maar dat vond ik zonde van de middag. Dus zijn we naar Mammoth Hot Springs gereden en hebben daar nog wat mooie foto’s gemaakt van de terrassen. Ook kwamen we de Amerikaanse vrouw van gisteravond (bij wie ik in de auto op Wout wachtte) tegen. “Hi, there are my friends from Holland”, riep ze. En vervolgens excuseerde ze zich bij Wout dat hij gisteren naar de auto terug moest lopen, omdat zij ons niet op tijd hadden opgepikt.

Als laatste zijn we via de noordkant weer teruggereden over die weg, waar we gisteren de beer zagen. We hebben op diverse plekken stil gestaan om een beer te spotten, maar helaas. Wel zagen we 2 bizons die over de weg liepen. En omdat wij op beerjacht waren, keerden we hier en daar nog eens, dus we kwamen ze meerdere malen tegen. Arme beesten, het zou snel donker worden en de weg is niet verlicht. Hopelijk zou niemand tegen ze aanrijden.

Inmiddels zijn we in de cabin en is dit het laatste verslag vanuit Yellowstone. Als het goed is hebben we morgenavond internet en heb ik nog een hoop verslagen en foto’s te plaatsen. Gelukkig staat alles al klaar.

Morgen gaan we via Grand Teton naar Idaho Falls in Idaho. De dag erna zullen we Craters of the Moon bezoeken.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


Vorige dag

Volgende dag