Vanochtend zijn we rond 10.30 uur Utah-tijd vertrokken in de richting van Las Vegas. We wisten wel ongeveer welke richting we op wilden, maar de internetverbinding in El Portal Motel in Beatty was niet goed genoeg meer om een kamer ergens te boeken. Dus zijn we gaan rijden.

Toen we langs Las Vegas reden konden we het centrum op afstand zien, waaronder de Stratosphere, de toren die je ziet in CSI Las Vegas en waar wij vorig jaar overnacht hebben. We hadden geen enkele behoefte om de stad in te rijden. Snel erlangs en wegwezen.

Pas bij het plaatsje Mesquite op de grens van Nevada met Arizona zijn we gestopt bij de McDonalds. Hier hadden we internet en een Angus Deluxe maaltijd. Zo konden we de Howard Johnson in Torrey boeken.

In Torrey waren we vorig jaar ook al geweest, toen in het Red Sands Hotel. Torrey ligt vlak naast het nationale park Capitol Reef. Vorig jaar zijn we er doorheen gereden, maar hebben we het niet echt bekeken. Genoeg gelegenheid om dat nu wel te doen.

Onderweg kregen we het nog heel even benauwd. De tank raakte alweer aardig leeg en we moesten nog meer dan 100 km. En we zaten inmiddels niet meer op de Interstate waar je pomp na pomp hebt. En langs een gewone Highway heb je er stukken minder. Bij de eerste de beste pomp die we zagen, gingen we dan ook tanken. De man was goed van vertrouwen, want je moest buiten pompen en dan binnen het bedrag vermelden. Hij kon dit niet controleren. En dan betaalde je vervolgens met credit of debit card. Overigens was het een behoorlijke prijs: $ 4,29 per gallon. En het stomme was dat we daarna het ene plaatsje na het andere inreden waar de tankstations in overvloede aanwezig waren en de laagste prijs $ 3,89 was. Nou ja, liever teveel betalen dan duwen. Bergop is dat heel lastig en het is hier aardig heuvel/bergachtig.

Rond 19.00 uur (jaaa, het was nog licht) waren we bij het motel in Torrey. He, dit hotel kenden we. Hier hebben we vorig jaar gratis internet afgetapt in onze zoektocht naar het adres van het Red Sands Hotel. Haha, nu zitten we er zelf.

We hebben dus niet zoveel beleefd vandaag. Ja, een BMW die ons inhaalde en zich bijna te pletter reed tegen een vrachtwagen. En vlak bij Torrey zagen we nog bizons op de bizonranch. Maar verder weinig, het was een reisdag.

Misschien wel leuk om even te laten zien welke route we tot dusver hebben afgelegd.

Je ziet hier op de route staan dat we 2.656 mijl gereden zouden hebben. In werkelijkheid zijn dat er al veel meer, omdat deze route alleen de afstand van slaapplaats naar slaapplaats weergeeft. Maar vanaf elke slaapplaats hebben we ook weer flink in de rondte gereden om de parken te bezoeken. Vandaag zagen wij onze mijlteller (het is tenslotte geen km-teller) op 11.100 springen. Omdat we de auto kregen op stand 6.675, betekent dit dat we al 4.425 mijl hebben gereden. Dat is goed voor 7.080 km. We gaan dus voor een nieuw record (vorig jaar was het 7.250 km).

Nou, om nog even te laten zien waar wij een groot gedeelte van onze toilettijd besteden. Dit noemen ze de pit toiletten. Ik noem ze de pitstops. Hokjes over een gat in de grond. Sommige zien er minder schoon uit, maar deze was goed te doen. Alleen het toiletpapier was op.

Oh ja, pa, ma, Leo en Annette ... mochten jullie dit nog lezen (maar heb ik ook al gemaild): veel plezier in de Ardennen dit weekend. Ik zal jullie dagelijkse reactie de komende dagen missen. Het is hier heerlijk, maar toch ook altijd prettig om iets uit Nederland te horen.