Vanochtend werden we wakker in onze grote balzaal en besloten eerst allebei naar huis te bellen. Toch ideaal dat bellen via Skype.  Grappig was dat we de ouders van Wout ophingen en eigenlijk direct een videoverzoek van hen binnenkwam. Oeps … we lagen nog in bed.

Daarna gingen we op weg naar het ontbijt. Ook dit zag er netjes verzorgd uit (het was Wout allemaal iets te netjes). We hebben roereieren, worstjes, broodjes en wafels op. Lekker, een goede bodem voor vandaag.

Nog even terug naar de kamer, koffers pakken en we verlieten de luxe voor een tocht naar Craters of the Moon.

Craters of the Moon is een gebied dat zo’n 15.000 jaar geleden is ontstaan toen hier lava stroomde. Deze lava is van vulkanische origine. Het ging hier niet om één vulkaan, maar om een reeks vulkanen, die de Great Rift worden genoemd. De laatste vulkanische uitbarsting die voor een nieuwe laag lava zorgde was ongeveer 2.000 jaar geleden. Allemaal erg recent dus. En er wordt niet uitgesloten dat er in de toekomst nog meer uitbarstingen komen.

Na ca. 2 uur rijden bereikten we het park om 12.00 uur. We hadden al gelezen dat maar de helft van het park te bezichtigen was, in de andere helft was men bezig met wegwerkzaamheden. Hierdoor werd er geen toegangsprijs gevraagd. Van de 7 mijl die je kon rijden, was er nu zo’n 4 mijl te doen, vertelden ze ons in het bezoekerscentrum.

Eerst keken we bij een uitzichtspunt naar een enorm lavaveld. Een Amerikaan die naast ons kwam staan, vertelde ons dat de lucht zo heiig was door de vele bosbranden die er zijn geweest de afgelopen tijd in Oregon (buurstaat van Idaho). Ook op de Amerikaanse tv wordt gesproken over 2012 als het jaar van de grote droogte. Overal langs de weg zie je ook waarschuwingen met "fire danger: very high".

We reden het park in en gingen gelijk bij een picknicktafeltje wat eten. Omdat we geen lunch hadden meegenomen of gekocht, hebben we 2 koeken en wat kleine snacks op. Vulde genoeg voor dat moment.

Daarna zijn we de route gaan rijden. Onderweg kon je 2 trails bewandelen. Tijdens deze wandelingen kreeg je veel informatie over het gebied. Met name ging men in op de aspecten van luchtvervuiling en vernieling van het gebied door de mens. De borden waren handig geplaatst, want je zag ook direct de schade. De ene trail was de North Crater Flow (0,3 mijl) en de andere trail heet Devils Orchard (0,5 mijl).

We hebben best veel foto’s en films gemaakt van het gebied. Tuurlijk is het allemaal zwart gesteente, maar er groeit ook heel veel. Leuk voor de foto waren de dode bomen in het gebied. Uiteindelijk verlieten we het park pas na 16.00 uur. Dus ondanks dat de helft maar open was, hebben we er toch, een halve dag doorgebracht. En het was er zo heerlijk rustig. Yellowstone was prachtig en druk. Dit was ook mooi en zeer rustig.

Daarna gingen we op weg naar Twin Falls, waar we in de Super 8 overnachten. Toen we het plaatsje inreden, kwamen we over een grote brug. Naast de brug was een Visitor Center en hier wilden we even kijken. Het bezoekerscentrum was dicht, maar wel zagen we een club mannen/vrouwen zich klaarmaken voor wat leek een parachutesprong.  Het bleek om base jump te gaan, waarbij je een parachutesprong vanaf een vaste plek i.p.v. een vliegtuig maakt. Het leek ons leuk, dus we volgden ze. Haha, niet om zelf te springen uiteraard, maar om het vast te leggen.  Wout heeft het mooi op film vastgelegd.

Daarna op zoek naar ons motel Super 8. Deze vonden we snel. We hadden allebei even een dip van de moeheid. Reizen is leuk, maar soms ook heel vermoeiend. Deze kamer is ook mooi. Iets minder groot, maar ook een kingsize bed, een dressoir, een bureautje, een tafeltje met 2 stoelen, koelkast, magnetron, koffiezetter en een bankstel.

En we moesten nog eten. Wout warmde de Beef Stew op (magnetronmaaltijden) en die hadden we zo naar binnen. Maar de trek bleef en ik had echt zo’n behoefte aan verse groente. En Wout, die schat, is lopend naar de Subway gegaan om een broodje voor zichzelf en voor mij een heerlijke verse salade te halen. Zo, daar voelt een mens zich beter van.

Nadat we dit verslag plaatsen, gaan we eens kijken waar we morgen heen gaan. Het wordt voor jullie dus een verrassing, maar wij weten het op dit moment ook nog niet. Het zal waarschijnlijk in de buurt van Salt Lake City worden.

Oh ja, deze filmpjes had Wout in Yellowstone gemaakt van onze vriend Knabbel. Ze zijn dus van een paar dagen terug en zo leuk, dat we ze er toch nog even op wilden zetten. Kijk in het tweede filmpje vooral aan het einde ... het gooi- en smijtwerk van Knabbel hoog in de boom die zijn wintervoorraadje aan het maken is. Eerst kijkt-ie even of Wout kwaad in de zin heeft en dan gaat hij verder met zijn taak. Losknagen en naar beneden smijten ... je ziet de stukjes tak en dennenappel rondvliegen.