Vanochtend wederom uitgeslapen tot ca. 08.30 uur. Om 09.00 uur zaten we aan het ontbijt. Het grappige van dit motel is dat het erg leeg is en dus heel rustig. Dit in tegenstelling tot alle andere motels die we tot dusver hebben gehad. Maar bij die andere motels die vol zaten, was de ontbijtzaal weer erg klein. En bij deze was het echt een riante ontbijtruime te met zelfs gebakken ei en sausages. En dat voor een Days Inn.

De rust en ruimte beviel ons wel, dus besloten we om nog een nacht hier te blijven. Er was genoeg te doen in de buurt, dus waarom niet? Dat was ook geen probeem voor de moteleigenaar, het was immers rustig.

Dus konden we op pad naar Cedar Breaks en als er tijd over zou blijven konden we nog even naar Bryce. Nu was tijd niet het enige aspect wat onze plannen kon beinvloeden. Volgens de weerberichten zou het vandaag gaan regenen en ook de moteleigenaar bevestigde dat er thunderstorms zouden komen.

Op naar Cedar Breaks dus. Dit lijkt heel erg op Bryce Canyon. Alleen claimt Cedar Breaks dat de rode/oranje tinten intenser zijn dan bij Bryce. En tevens claimt Cedar Breaks dat het "dal" dieper is dan Bryce.

Cedar Breaks was mooi, maar klein. Er loopt een route van 7 km doorheen en dan heb je het wel gehad. Al met al zijn er iets van 4 uitkijkpunten. Maar wel een leuk parkje. En we konden er foto's maken van de yellow-bellied marmot. Dat wisten we eerst niet, we zagen dat de dieren er niet als eekhoorns uitzagen, al beweerdec de Amerikaan naast ons van wel. Maar later werd ons in het visitor center verteld (bij het vertonen van onze foto op de camera) dat het echt om de marmot ging.

Toen we Cedar Breaks gezien hadden, reden we via Dixie National Forest naar Bryce toe. In het bos zagen we de aspen al mooi verkleuren naar de herfsttinten.

Vlak voor Bryce zijn we nog even bij een Subway gestopt. Zo ... en dan is het ineens duur, zo voor de ingang van een nationaal park. We hebben twee keer zoveel betaald als voor soortgelijke broodjes gisteren bij Salt Lake City.

Daarna het park in. En we konden ons vergelijkend warenonderzoek (Cedar Breaks vs Bryce) beginnen. Tja, en dan wint Bryce wat mij betreft toch wel. Het is groter, je kunt er beter in de diepte fotograferen. Wel hing er in de verte continu een mooie regenwolk. Maar die heeft ons in het park zelf niet bereikt. We hebben nog een klein stukje langs de rand van het amfitheater (waar alle hoodoo's staan) gelopen. Zo, als we er ooit weer komen en meer tijd hebben (en een betere conditie) gaan we die hele rim aflopen. Wat een ander gezicht dan van de uitkijkpunten.

Rond 18.00 uur verlieten we het park en kwamen we tijdens de anderhalf uur terug rijden naar Parowan in een paar regenbuien. Eenmaal bij het motel hebben we bij de supermarkt aan de overkant twee magnetronmaaltijden gehaald en die gegeten.

Het weerbericht geeft aan dat er morgen nog steeds in grote delen van Utah regen valt (net als vandaag, al hebben wij geen druppel gezien behalve op de terugweg). Dus we gaan nu uitzoeken wat het weer waar gaat doen en gaan dan de zonnige kant op. Tijd om plannen te maken dus.